به گزارش
شستون ببه نقل از
سفیر شرق، برخی از مسائل و مشکلات در حوزه سیستان گریبانگیر زندگی مردم شده است و در این میان طوفان های گاه و بی گاه،شاید با وجود این فصل جزو مهم ترین مشکلات محسوب می شود که تاکنون با وعده و وعیدهای مختلف،مردم این سرزمین را مبتلا به ماندن کرده است.
آگاهی یافتن از دیدگاه های محیط زیست مبتنی بر رفع موانع و تهدیدها و آسیب شناسی دقیق می تواند ضرورت دست یابی به یک زندگی مطلوب را برای مردم فراهم سازد.
به لحاظ سیر تاریخی از زمانیکه دریاچه هامون رنگ و بوی خشکی به خود گرفته شاهد افزایش مهاجرت و شیوع بیماری های تنفسی در منطقه هستیم که این امر خود معظلی اساسی به حساب می آید.
شایان ذکر است که موانع یک زندگی ،آن هم در یک منطقه ی محروم براساس شرایط موجود و مطلوب قابل تبیین است.در واقع با اتکا به شاخص هایی چون بیکاری،نبود آب و هوای مناسب در فصل گرما،عدم توسعه یافتگی منطقه ،بحران کم آبی و.... می توان داوری کرد و با شناخت راهبردهایی چون تشکیل به موقع ستاد مدیریت بحران در منطقه ی سیستان از بروز مشکلات احتمالی در این منطقه جلوگیری کرد.
هنوز تابستان از راه نرسیده گرمای نجومی سیستان موجی از نگرانی را در بین کشاورزان بومی و دامداران راه انداخته است که اگر تداوم آن دامن گیر شود در کوتاه مدت اثرات مخربی بر جای خواهد گذاشت.
تقریبا نیمی از مهاجرت های دو دهه گذشته به خاطر فقر و تنگدستی و مشکلات معیشتی و خشکی دریاچه هامون بوده است و هر چه به زمان حال نزدیک می شویم امید به زندگی مردم با شروع طوفان و ریزگردها ،به زیر صفر رسیده است.
گاهی اگر بر منصب انصاف بنشینیم اما و اگرهای زیادی را یاداور می شویم که می توانست طبع زندگی مردم را خوشایند سازد،از بهبود فضاهای محیط زیست و حا بحران کم آبی گرفته تا کنترل و مهار ریزگردها که این ایام به بلای خانمان سوزی تبدیل شده است.
ضبط لحظه لحظه شروع بحران آب و هوایی در منطقه ی سیستان خود گویای همه چیز است گویی این روزها مردم،وصیت نامه خاک خورده شان را دوباره امضا می کنند و حکایت مردم بی شباهت به این مثل نیست که شخصی خاری را بر سر راه مردم کاشت و این خار بزرگ شد،به او گفتند خار را بکن گفت:دیر نمی شود بوته ی خاری است و به کنده تبدیل می شود.سال بعددوباره به او تذکر دادند اما خارکن دیگر حال و حوصله ی کار را نداشت.سال به سال بوته ی خار بیشتر رشد می کرد و ریشه می دوانید،تنه اش کلفت تر و شاخه هایش تیزتر و خطرش بیشتر می شد اما خارکن ازنیرویش کاسته شد و به وعده اش عمل نکرد.
مردم دارالولایه سیستان هم در انتظار رفع کوله بار مشکلات منطقه هستند تا بار دیگر شاهد گرم شدن تنور مهاجرت نباشند.به تجربه ثابت شده است که عدم رغبت عده ای از مسئولین در رفع بحران های منطقه علی الخصوص بحران کم آبی، ریشه در افزایش هجوم ریزگردها داشته است.
باید مرد عمل بود نه مرد حرف و زبان،باید قبل از اینکه از فرط بلا و مصیبت و بحران مردم در خانه های خود بشکنند و با هزار و یک بیماری سرکنند همین قید حیات را برای مردم زنده کرد،همین قید زندگی را.......
انتهای پیام/
