به گزارش
شستون به نقل از
شبنم همدان دختران امروز مادران جامعه فردای ما هستند و سلامتی هر جامعه در گروی سلامتی روحی و جسمی مادران آن جامعه است چرا که بنیان جامعه، خانواده و شیرازه خانواده مادر است.
شناخت و مرتفع کردن مشکلات دختران امروز رابطه مستقیم با سلامت و موفقیت جامعه فردا دارد. به بهانه روز دختر به میان دختران رفتیم و از مشکلات آنها جویا شدیم در زیر خلاصه ای از این گزارش را می خوانیم
حوری 16 ساله است و فرزند اول خانواده. وی در مورد رفتار خانواده هامی گوید، با وجود تغییرات در ساختار فرهنگ هنوز هم پسران بر دختران ترجیح داده می شوند حتی برادران کوچکتر در بعضی خانواده ها با زورگویی و بی احترامی با خواهران بزرگ خود رفتار میکنند و از سوی والدین مورد حمایت و تایید قرار می گیرند. خودش یکی از این خواهر های بزرگ خانواده است که اسیر تبعیض جنسیتی شده است. روح لطیف دخترانه اش این تبعیض ها را بر نمی تابد و ته کلامش بغض پنهانی نهفته است.
زهرا 17 ساله است و در یک خانواده سنتی زندگی می کند. تنها شکایتش از محدودیت های یک خانواده سنتی است. در این مورد می گوید اکثر خانواده ها دختران خود را بسیار محدود می کنند و حتی به سختی به آنها اجازه بیرون رفتن از منزل داده می شود که البته این موضوع در جوامع کوچکتر و سنتی تر بیشتر به چشم می خورد.
از وی می خواهم بیشتر توضیح دهد. بیرون رفتن از منزل شامل چه مواردی است. می گوید: هر موردی غیر از کلاس و مدرسه. حتی یک تولد ساده دخترانه هم ممنوع است. با نگاه ریز بینی در چشمانم خیری می شود و وی پرسد: دخترها نیاز به دوست ندارند؟ نیاز به بیرون رفتن با دوستانشان را ندارند؟ نیاز به تفریح با هم سن های خودشان را ندارند؟ وقتی سرم را به نشانه تأیید تکان می دهم انگار خیالش راحت شده است . می گوید همین محدودیت ها باعث می شود گاهی یک دختر کلاسش را بپیچاند و به جای مدرسه از پارک سر در بیاورد. کاهی برای تفریح با همسالان کلاس جبرانی و فوق برنامه بتراشد... سرش را پایین می اندازد. گونه هایش سرخ شده و رنگ خجالت بر رخسارش نشسته است.
محدودیت های بیش از حد دختران ، مخرب است
صحبت های این دختر ذهنم را به چالش می کشد . به سراغ مشاوری مطمئن می روم. تا کمی از سردرگمی هایم کاسته شود.
آقاجانی کارشناس ارشد روان شناسی بالینی است. خلق و خوی دختران جوان را خوب می داند. از وی در مورد میزان آزادی دختران در خانواده می پرسم:
آقاجانی معتقد است محدودیت بیش از حد دختران نوجوان و جوان می تواند آسیب های جدی به آنها وارد کند. وی می گوید: به خانواده ها تأکید می کنم توجه خاصی به دختران نوجوانشان که در سن بلوغ هستند داشته باشند. دختر های نوجوان وقتی در حدود سنی 10 تا 17 سالگی هستند بحرانی ترین سال های عمرشان را سپری می کنند. آنها بلوغ جسمی را تجربه میکنند و در این روند تمام عملکردهای جسمی و روانیشان را متحول میکند. در این دوران دختران از نظر روانی هم آسیب‌پذیرتر شوند گذشتن از مرحله کودکی و رسیدن به بزرگسالی یک جریان خاص را برای آنها ایجاد می کند.
وی افزود : در این شرایط دختران شما گوشهگیر می شوند و نسبت به انتقاد دیگران، حساسیت خاصی نشان می دهند. ممکن است بیش از حد به ظاهرشان توجه کنند. تند خو و بی قرار باشند . در این دوره در موارد بسیاری دختران نوجوان اعتماد به نفسشان پایین می آید. کاهش و شروع به نافرمانی از والدین می کنند. یکی از نیازهای دختران در این سن داشتن ارتباط نزدیک با گروه دوستان و همکلاسیها است که اگر از سوی خانواده سرکوب شود به شکل های نت مناسب و عصیانگری در رفتار دختران بروز پیدا می کند.
وی اظهار داشت: محدودیت های بیش از حد دختران در سن بلوغ خطرات بسیاری را به همراه خواهد داشت. خانواده ها باید با تدابیر به جا و برنامه ریزی سنجیده شرایط ارتباط سالم دخترانشان با همسالان را فراهم کنند و خودشان در این کار برنامه ریزی و دخالت کنند تا هم نیاز روحی دخترانشان برآورده شود و هم این تلاش و برنامه ریزی به استحکام پیوند نوجوان با خانواده کمک کند.
خطای فرزندانتان را ببخشید
یکی دیگر از مشکلات دختران نوجوان سخت گیری بیش از حد والدین است. پدر و مادری که گمان می کنند دخترشان حق انجام هیچ خطایی را ندارد و اگر خطا کند خطای او نابخشودنی است شکافی عمیق بین خود و فرزندانشان ایجاد می کنند. در این مورد نظر دختران جوان را هم پرسیدیم:
درنا 17 ساله از رفتار والدین در مواجه با کوچکترین خطای دختران می گوید و ادامه می دهد بعد از اولین خطا تا آخر عمر مانند یک مجرم جانی و یا یک انگل اجتماعی با دختران بر خورد می شود و هیچگاه بخششی برای آنها وجود نخواهد داشت، در صورتی که انجام مکرر بدترین گناهان نه تنها در مورد پسران نکوهیده نیست گاهی مایه افتخار و مرد شمردن آنها نیز می شود.
در انتقاد از دختران نوجوان احتیاط کنید
ندا 15 ساله است و روحیه حساسش از نوع جملاتش پیداست. او چاق بودنش را بزرگترین مشکلش میداند و او از ملامتهای مداوم خانواده و به خصوص مادرش در مورد شکل ظاهری و مخصوصا اندامش با ناراحتی سخن می گوید و ابراز می دارد با وجود رژیم های سخت و ورزش احتمال مشکلی وجود دارد که من لاغر نمی شوم!
زیبا دختر جوان دیگری است که اکنون دوره نوجوانی را طی کرده است و به سن بیست سالگی رسیده است. بیشترین مشکل زیبا در دوران نوجوانی انتقاد های بسیار و صریح والدینش بوده است. وی در صحبت با خبر نگار شبنم همدان اذعان می کند توهین ها و تحقیر های مکرر در محیط خانواده اعتماد به نفس را از دختران گرفته است و آنها را وادار به اعمالی می کند که در اجتماع دیده شوند گستره اینگونه رفتارها از پوشش ها و آرایش های نا متعارف تا دوستی با گروه بزرگسالان و یا جنس مخالف است.
آقاجانی در این مورد می گوید: انتقاد از ظاهر دختران جوان موجب کاهش اعاماد به نفس آنها می شود و پیامدهای بدی را برای آنها خواهد داشت. وی خطاب به مادران تأکید می کند: در سن نوجوانی از انتقادهای بی مورد نسبت به دخترانتان به شدت بپرهیزید و در انتقال نظرات خود از روش دوستانه و مشورت خواستن استفاده کنید.
بی مهری خانواده موجب گرایش به جنس مخالف می شود
برخی دختران از بی مهری ها و بی توجهی خانواده ها خود شکایت دارند. جالب این است که اکثر این دختران دوست و یا دوستانی از جنس مخالف دارند و تمامی آنها علت شروع و ادامه این روابط را توجه و ابراز علاقه دوستانی از این دست می دانند.
بیشتر که پرسیدم معلوم شد تقریبا بیش از نیمی از این دختران با پدران خود روابط سردی دارند و برخی دیگر حتی در ارتباط با دیگر اعضای خانواده نیز مشکل دارند
هدا 18 ساله است و در مورد دید پسران نسبت به دختران می گوید اکثر پسرها به دخترها به چشم ابزار تفریح نگاه می کنند و مزاحمت های کلامی و سایر مزاحمت ها از این موضوع ناشی می شود و اعتقاد دارد حتی پیشنهاد دوستی و ابراز علاقه پسرها بیشتر به همین علت است.
انتهای پیام/
