به گزارش
شستون؛ به نقل از
عصرهامون به نقل از صدای بلوچ، سوزن دوزی، هنر با اصالت و با ارزشی است که بدون تغییر از پیشینیان به ارث رسیده است؛ نقش و نگارهای بکار رفته در این سوزن دوزی ها حکایت از ذهن خلاق و سرپنجه های ماهر بانوان بلوچ دارد.
بانوان بلوچ از کودکی به همراه مادران و مادربزرگان خود این هنر زیبا و پر از رمز و راز را تکرار و فرامیگیرند؛ معصومه بامری بانوی بلوچ که هم ناشنوا و هم اینکه توانایی تکلم ندارد اما به این هنر دوست داشتنی کاملا آشنا است.
او علی رغم اینکه به ظاهر محدودیت دارد اما بهتر از بسیاری از افراد سالمی که برای کار نکردن بهانه های بی شمار می آورند، به مادر خود که او هم خیاط و همچنین سوزن دوز است ، کمک می کند.
این بانوی بلوچ با همان زبان بی زبانی خود به خبر نگار ما می گوید: از کودکی به سرپنجه های مادرش نگاه کرده و سوزن دوزی را یاد گرفته است و به همراه هم بازی های خودش این هنر را تمرین می کرده اند.
وی ادامه داد: از کودکی ناشنوا بوده و تکلم هم نمی کند اما این دلیل نشده که گوشه ای بشیند و از انجام هر گونه فعالیت خودداری کند، فعل خواستن را از همان طفولیت با مادرش تمرین کرده است.
بامری با تاکید بر اینکه اکنون از چند سال قبل در کنار مادرش هم خیاطی می کند و هم سوزن دوزی، افزود: برای دیدن هنر دستانش از مناطق مختلف شهرستان و حتی استان های دیگر هم می آیند.
وی اضافه کرد:از کودکی به حجاب مقید و هیچگاه پوشش برایش محدودیت نیاورده است بلکه انگیزه ای برای ادامه فعالیت هایش بوده است،و چادر را با انتخاب خود برگزیده است.
بامری بیان کرد: از مسئولان میراث فرهنگی شهرستان دلگان و استان سیستان و بلوچستان تقاضا دارم تا نمایشگاه یا موزه ای برای نگهداری برخی از سوزن دوزی های بانوان این منطقه راه اندازی شود گرچه که این میراث ماندگار را بانوان بلوچ تاکنون به خوبی از آن محافظت کرده اند.
انتهای پیام/
