خبرنگار رادیویی بلوچی سیستان و بلوچستان در گفت و گو با
شستون اذعان داشت: از تیرماه سال ۱۳۸۵ کار خبرنگاری را آغاز کرده است.
وی با اشاره به اینکه از ناحیه دست و پای چپ دچار معلولیت است افزود: با عشق و علاقه زیاد کارش را به نحو احسن انجام می دهد و حدود ۵۳ لوح سپاس از اکثر ارگان های شهرستان دارد.
خبرنگار رادیو بلوچی در خصوص نحوه خبرنگار شدنش گفت: در سال۱۳۸۵ پرسنل صدا و سیما به سراوان آمده بودند و دنبال یک سرود بلوچی بودند و من آن سرود را برای آنها پیدا کردم.
محمد بخش درزاده در تکمیل سخن فوق خاطر نشان کرد: پرسنل صدا و سیما به من پیشنهاد خبرنگاری را دادند که من به دلیل وارد نبودن به این حرفه امتناع ورزیدم که آنها گفتند در راستا همکاری لازم را با من خواهند داشت.
وی با بیان اینکه در ابتدا خبرها را بصورت تلفنی برای رادیو بلوچی ارسال می کردم که بعدها از هزینه شخثی خود یک رکوردر خریداری کردم اظهار داشت: از مسئولین انتظار دارم تا امکانات لازم را برای تهیه گزارشات در اختیارم بگذارند.
علی پسر محمد بخش درزاده هم در ادامه می گوید: به حرفه پدرم علاقه زیادی دارم و قصد دارم در آینده این حرفه را دنبال کنم.
وی با اشاره به اینکه تقریبا تمامی مردم سراوان پدرش را به عنوان خبرنگار شهرستان می شناسند، افزود: بیشتر اوقات دوستانم در مدرسه از من می خواهند تا به پدرم بگویم که از مدرسه یمان هم گزارش تهیه کند.
علی بیان کرد: دوست دارد بیشتر گزارشات پدرش در زمینه اخلاق، فرهنگ و هنر باشد.
وی در پایان از مسئولین خواست تا وسیله ایاب ذهاب را برای پدرش در زمینه تهیه گزارشات فراهم کند تا در رفت و آمد مشکلی نداشته باشد.
محمد بخش درزاده با تأکید بر اینکه خبرنگار باید دنبال خبر باشد و نه خبر دنبال خبرنگار گفت: خبرنگار در تهیه خبر باید مانند فردی باشد که اگر او را از در بیرون کنند از پنجره وارد شود.
وی در پایان از کردستانی مدیر کل صدا و سیمای سیستان و بلوچستان، عبدالستار درزاده مسئول گیرنده و فرستنده رادیویی در شهرستان سراوان و مسئولین رادیو بلوچی تشکر و قدر دانی کرد.
قابل ذکر است محمد بخش درزاده در سال۱۳۷۴ ازدواج می کند و حاصل ازدواجش یک فرزند دختر و ۲ پسر است. وی در کنار حرفه خبرنگاری سرایدار یکی از مدارس شهرستان سراوان هم است.
انتهای پیام/1319
