به گزارش
شستون؛ آیرا کورزبان وکیل ژان برتراند آریستاید رئیس‌جمهور سابق کشور هائیتی طی سخنرانی در میامی آمریکا یک سؤال و جواب جالب را مطرح کرد: "چرا تاکنون در واشنگتن کودتا شکل نگرفته است؟ چون در واشنگتن "سفارت آمریکا" وجود ندارد."
مداخلات چندجانبه و مستبدانه آمریکا در کشورهای جهان و راه اندازی کودتاهای مختلف به جهت تغییر رژیم‌ها و از بین بردن دموکراسی در این کشورها، نظم و امنیت جهانی را بر هم زده و متعهد نبودن آمریکا به حقوق بشر را نیز مطرح می‌کند. بیش از 60 اقدام به کودتا توسط آمریکا در سراسر دنیا از سوی رسانه های معتبر جهانی گزارش شده است.
مداخلات خودسرانه آمریکا، کشورهای دنیا را به این باور سوق می دهد که آمریکا هرگز به تعهدات خود پایبند نبوده و حقوق بشر و دموکراسی فقط اصطلاحاتی شعارگونه برای سران این کشور است.
یکی از این کودتاها نیز در 19 آگوست سال 1953 معادل با 28 مرداد سال 1332 در کشور عزیزمان ایران صورت گرفت که البته یکی از بحث برانگیزترین وقایع تاریخ معاصر ایران به شمار می آید.
اکنون به تعدادی از کودتاهای صورت گرفته توسط آمریکا می‌پردازیم تا بیشتر با این کشور فریبکار آشنا شویم.
*مداخلات قرن نوزدهم
1846 جنگ مکزیک و آمریکا؛ جنگ مکزیکی - آمریکایی در سال‌های 1846 تا 1848 بصورت مناقشه مسلحانه میان آمریکا و مکزیک بود که بخاطر پیوستن تگزاس به آمریکا در سال 1845 رخ داد. مکزیک علیرغم انقلاب سال 1836 تگزاس آن را جزء قلمرو خود می دانست.
نیروهای آمریکایی نیومکزیکو و کالیفرنیا را اشغال کردند و سپس به مناطق شمال شرق و شمال غرب مکزیک حمله کردند. ارتش دیگر آمریکا مکزیکوسیتی را گرفت و جنگ با پیروزی آمریکا به پایان رسید.
1887 ساموآ (مجمع الجزایری در غرب اقیانوس آرام)؛ بحران ساموآنی در سال‌های 1887 تا 1889 رویارویی بین آمریکا، آلمان و انگلیس بر سر کنترل جزایر ساموآ در طول جنگ داخلی این کشور بود. جنگ داخلی ساموآنی همچنان با درگیری آلمان و آمریکایی ها ادامه داشت که سرانجام طی قرارداد سه جانبه 1899 منتج به تقسیم جزایر ساموآنی به ساموآی آمریکا و ساموآی آلمان شد.
1893 هاوایی؛ سرنگونی پادشاهی هاوایی اشاره به حادثه ای در 17 ژانویه سال 1893 دارد که در آن عناصر ضد سلطنتیِ درونِ پادشاهی هاوایی که عمدتا از شهروندان آمریکایی تشکیل شده بود، سرنگونی پادشاه بومی خود، ملکه لیلیووکالانی را طراحی کردند. هاوایی در ابتدا به عنوان جمهوری مستقل تشکیل شد اما هدف نهایی انقلابیون، پیوستم این جزایر به آمریکا بود که در نهایت در سال 1898 انجام شد.
*1895 - 1917
کوبا و پورتوریکو به عنوان بخشی از جنگ اسپانیایی - آمریکایی؛ در سال 1898 آمریکا هجوم برد و کوبا، پورتوریکو و فیلیپین را اشغال کرد. کوبا در سال‌های 1898 - 1902 توسط آمریکا و تحت رهبری فرماندار نظامی، لئونارد وود اشغال شده بود و مجدد در سال‌های 1906- 1909، 1912 و 1922- 1917 تا سال 1934 تحت شرایط اصلاح پلت (Platt Amendment) اداره شد.
کمپین پورتوریکو یک عملیات دریایی و زمینی ارتش آمریکا در جزیره پورتوریکو در طول جنگ اسپانیا و آمریکا بود. نیروی دریایی آمریکا به سان جوان پایتخت مجمع الجزایر حمله کرد. با وجود اینکه خسارات وارده به این شهر حداقل بود، آمریکایی ها توانستند سدی در بندر شهر سان جوان ایجاد کنند. حمله زمینی در روز 25 جولای با 1300 سرباز پیاده نظام آغاز شد.
پس از آنکه رئیس جمهور آمریکا ویلیام مک کینلی و جولز کمبون (Jules Cambon) سفیر فرانسه، که از طرف دولت اسپانیا عمل می کردند، صلح موقتی را امضا کردند تمام اقدامات نظامی در پورتوریکو در 13 آگوست به حالت تعلیق درآمد که به موجب این صلح، اسپانیا از حق حاکمیت خود بر سرزمین‌های پورتوریکو، کوبا، فیلیپین و گوام چشم پوشی کرد.
1900 چین؛ قیام بوکسور جنبشی میهن‌پرستانه در چین بین سال‌های 1898 و 1901 بود. آمریکا بخشی از اتحاد هشت ملت بود که 20،000 نیروی نظامی به چین فرستادند که در پی آن ارتش امپراتوری چین شکست خورد و پکن اشغال شد. پروتکل بوکسور در روز 7 سپتامبر سال 1901 با مجازاتهای سنگینی بر چین، قیام را پایان داد.
هندوراس 1903؛ جایی که شرکت‌های یونایتد فروت (United Fruit) و فروت استاندارد (Standard Fruit) بر بازار اصلی صادرات موز کشور تسلط یافته و با الحاق نیروهای آمریکایی در سال‌های 1903، 1907، 1911، 1912، 1919، 1924 و 1925 در زمین و راه آهن آن شریک شدند. نویسندە او.هنری (O. Henry) در سال 1904 اصطلاح "جمهوری موز" را برای توصیف هندوراس ابداع کرد.
1912 نیکاراگوئه؛ پس از فرود هواپیماها بصورت متناوب و بمباران‌های دریایی در دهه‌های گذشته نیکاراگوئه از 1912 تا 1933 تقریبا بطور پیوسته به اشغال آمریکا درآمد و به مستعمره ای برای احتکار شرکت‌های آمریکایی تبدیل شد.
1914 مکزیک؛ نیروهای آمریکا در سال 1914 وراکروس را اشغال کردند.
1915 هائیتی؛ هائیتی توسط آمریکا از 1915 تا 1934 اشغال شد که در سال 1917 منجر به ایجاد یک قانون اساسی جدید در این کشور شد که تغییراتی را که شامل پایان دادن به ممنوعیت مالکیت زمین توسط غیر هائیتی‌ها بود، ایجاد کرد .
1916 جمهوری دومینیکن؛ طی اقداماتی در سال‌های 1903، 1904 و 1914 در نهایت این کشور به مدت 8 سال از 1916 - 1924 به اشغال آمریکا درآمد.
*جنگ جهانی اول و دوره بین جنگی
1918 روسیه؛ متفقین در جنگ داخلی روسیه مداخله کردند. حدود 250 هزار سرباز خارجی در حین جنگ داخلی روسیه وارد این کشور شدند که با گاردِ سفید بر علیه دولت جدید شوروی مبارزه کردند. نیروهای دولتی غربی و امپراتوری ژاپن که شامل 13000 سرباز آمریکایی می‌شد، به آرخانگِلْسک (Arkhangelsk) و ولادی وستوک (Vladivostok) حمله کردند که مأموریت پس از پایان جنگ جهانی اول، سرنگونی حکومت شوروی بود. در سال ۱۹۲۰ شوروی عملاً بر روسیه مسلط می‌شود.
1941 پاناما؛ دولت آمریکا از رابطین خود در گارد ملی پاناما استفاده کرد که آمریکا پیشتر به آنها آموزش دیده بود تا دولت پاناما را در کودتایی بدون خونریزی سرنگون کند. آمریکا درخواست کرده بود که دولت پاناما اجازه دهد تا بیش از 130 تأسیسات نظامی جدید را در داخل و خارج از کانال پاناما بسازد و دولت پاناما این درخواست را با قیمت پیشنهادی توسط آمریکا رد کرد.
*دوران جنگ سرد
ماه مارس سال 1949 کودتای سوریه؛ در 3 مارس 1949 آژانس اطلاعات و جاسوسی آمریکا (سیا) کودتایی نظامی را در سوریه و به فرماندهی "حسنی الزعیم" به اجرا می‌گذارد که برنامه این انقلاب تماما در سفارت آمریکا در دمشق ریخته شده بود.
در 14 آگوست 1949 شماری از افسران سوریه به دستور سفارت آمریکا در دمشق و در حالی که توسط این سفارت هدایت می‌شدند، اقدام به محاصره خانه «حسنی الزعیم» کردند که خود کودتای آمریکا را رهبری کرده بود و پس از اینکه الزعیم حاضر نشد به دستورات آنها تن دهد، او را به قتل رساندند.
ماهیت دقیق دخالت آمریکا در کودتا هنوز هم بحث برانگیز است.
1953 کودتای ایران (که در ایران به عنوان کودتای 28 مرداد شناخته شده است)؛ این کودتا به هدف سرنگونی حکومت دموکراتیک محمد مصدق نخست وزیر ایران در 19 آگوست سال 1953 رخ داد که توسط سازمان های اطلاعاتی انگلستان (به نام "عملیات بوت") و آمریکا (به نام پروژه TPAJAX) هماهنگ شده بود. این کودتا برای انتقال محمد رضا شاه پهلوی از یک سلطنت مشروطه به یک شخصیت مستبد بود که تا سرنگونی خود در فوریه سال 1979 به شدت برای حفظ قدرتش بر حمایت دولت آمریکا متکی بود.
بحران لبنان در سال 1958؛ آیزنهاور رئیس جمهور آمریکا عملیات خفاش آبی را در 15 جولای سال 1958 تصویب کرد. این اولین کاربرد دکترین آیزنهاور بود که آمریکا اعلام کرد برای حفاظت از رژیم‌هایی که توسط کمونیسم بین المللی تهدید می شوند، مداخله می کند. هدف از این عملیات تقویت دولت لبنان طرفدار غرب به ریاست جمهوری کمیل شمعون در برابر مخالفت ها و تهدیدهای داخلی سوریه و مصر بود.
1961 خلیج کوبا؛ "عملیات خلیج خوک‌ها" توسط سازمان سیا ساماندهی شده بود. در این عملیات نیروهایی متشکل از کوبایی‌هایِ تبعیدیِ آموزش دیده توسط سیا بودند که با پشتیبانی و تشویق دولت آمریکا به هدف سرنگونی دولت فیدل کاسترو (نخست وزیر سابق کوبا) به کوبا حمله کردند. این حمله در آوریل سال 1961، سه ماه پس از اینکه جان اف کندی ریاست جمهوری آمریکا را به عهده گرفت، راه اندازی شد. نیروهای مسلح کوبا توسط کشورهای بلوک شرقی، آموزش دیده و تجهیز شده و طی سه روز، مهاجمان را شکست دادند.
افغانستان 1979 - 1989؛ دولت آمریکا در عملیاتی به نام "عملیات سیکلون" به صورت مخفیانه تسلیحات و بودجه را برای چریک‌های مجاهدین افغان به هدف سرنگونی دولت افغانستان و نیروهای نظامی شوروی که از آن حمایت می کردند، تأمین کرد. تدارکات از طریق خدمات داخلی اطلاعات پاکستان (ISI) وارد می‌شد. اگرچه عملیات سیکلون به طور رسمی در سال 1989 با خروج نیروهای شوروی از افغانستان به پایان رسید اما بودجه دولت آمریکا برای مجاهدین تا سال 1992 ادامه داشت.
1983 گرِنادا؛ در 25 اکتبر سال 1983 ارتش آمریکا در عملیاتی وحشیانه به نام "عملیات خشم اضطراری" به جزیره کوچک گرِنادا حمله کرد تا حکومت مارکسیستی گرِنادا را که حکومت ریگان آن را ناشایست می‌دانست،از بین ببرد. مجمع عمومی سازمان ملل متحد حمله آمریکا را نقض آشکاری از قوانین بین المللی خواند اما قطعنامه مشابهی که در شورای امنیت سازمان ملل متحد به طور گسترده پشتیبانی شده بود توسط آمریکا رد شد.
1989 پاناما؛ در دسامبر سال 1989 در یک عملیات نظامی با نام Operation Just Cause، آمریکا به پاناما حمله کرد. جورج دبلیو بوش رئیس جمهور وقت آمریکا، 10 سال پس از تصویب توافقنامه‌های Torrijos-Carter برای انتقالِ کنترلِ کانالِ پاناما از آمریکا به پاناما که در سال 2000 تصویب شده بود، جنگی را راه اندازی کرد.
آمریکا، عملا مانوئل نوریگا رهبر دیکتاتور پاناما را عزل و او را برای محاکمه به آمریکا منتقل کرد.
*پس از انحلال شوروی، کودتای اوکراین 2004؛
واشنگتن در اوکراین هم از زمان استقلال این کشور در سال 1991 برای حکومت احزاب و کاندیداهای طرفدار غرب تلاش کرد و نقطه اوج آن "انقلاب نارنجی" سال 2004 بود.
مسموم شدن ویکتور یوشچنکو در جریان مبارزات انتخاباتی و احتمال دست داشتن ویکتور یانوکوویچ رقیب سرسخت یوشچنکو در این قضیه آتش انقلاب نارنجی اوکراین را برافروخت.
پس از 60 روز تظاهراتِ حامیان یوشچنکو، پارلمان این کشور نتیجه انتخابات (که یانوکوویچ نامزد مورد حمایت روسیه را برنده اعلام می‌کرد) مخدوش و ملغی اعلام کرد و با برگزاری دوباره انتخابات که زیر نظارت موشکافانه ناظران داخلی و بین‌المللی بود، ویکتور یوشچنکو با کسب 52 درصد آرا قدرت را در دست گرفت.
انقلاب نارنجی، یک سری از راهپیمایی‌ها، تحصن‌ها، اعتصاب‌ها و نافرمانی‌های مدنی در اوکراین بود که از نوامبر 2004 تا ژانویه 2005 انجام گرفت. بلافاصله بعد از پایان انتخابات در سال 2004 ادعا شد که در انتخابات، فسادهای مالی گسترده، ارعاب و تهدید رأی‌دهندگان و تقلب مستقیم انجام گرفته است.
ایران پس از سال 2003 (سال 1382)؛ رسانه های خبری گزارش دادند که آمریکا از گروه های تروریست مخالف ایران حمایت کرده بود. با این وجود، مطالعات بعدی در مورد روابط ایران و آمریکا نشان داد که مقامات اسرائیلی چنین اقدامات شدیدی را پیشنهاد کرده بودند.
ایران سال 2005؛ با توجه به منابع اطلاعاتی آمریکایی و پاکستانی، در اوایل سال 2005، دولت آمریکا بطور مخفیانه یک گروه شبه نظامی تروریست بلوچِ پاکستانی به نام جندالله را ترغیب کرده و به آن توصیه کرد که مسئولیت یک سری از حملات تروریستی در داخل ایران را بپذیرد. جندالله، به سرکردگی عبدالمالک ریگی، مظنون به همدستی با القاعده شده بود که جندالله این اتهام را انکار کرد. منابع قبیله ای اذعان داشتند که پول برای جندالله توسط افراد تبعیدی ایرانی به گروه تزریق شده است. پروفسور سید ولی‌رضا نصر گفت: "آنها مظنون به ارتباط با القاعده هستند و همچنین تصور می شود که به قاچاق مواد مخدر وابسته اند." بعدها منابع اطلاعاتی آمریکا ادعا کردند که هماهنگ کننده عملیات جندالله بودند.
برنامه ریزی و حمایت از فتنه سال 2007 ایران (1388)؛
در سال 88 پس از برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، اقدامات ضد نظام جمهوری اسلامی ایران با رهبری 2 کاندیدای شرکت کننده در انتخابات به بهانه تقلب در انتخابات اتفاق افتاد.
به نقل از شما نیوز، روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز در پایگاه اینترنتی خود در تحلیلی به قلم مارک لاندر نوشت کلینتون دنیس راس مشاور ویژه خود را در سال 2009 مکلف کرد با مقامات عمانی درباره چگونگی مذاکره با ایران دیدار و گفتگو کند. اما چند هفته بعد اعتراضات ضد دولتی در ایران کاخ سفید را واداشت تا به جای تعامل با ایران، راهبرد فشار را پیگیری کند. کلینتون در آن زمان با چین و دیگر کشورها در شورای امنیت سازمان ملل برای تحریم ایران لابی کرد.
علی رقم اینکه آمریکا در ایران سفارتخانه ای ندارد، باراک اوباما در گزارش خود که برای رؤسای کنگره و مجلس سنای آمریکا- نانسی پلوسی و جوزف بایدن- ارسال شده، شرح مفصلی از اقدامات ضدایرانی دولت خود در حوزه اطلاع رسانی ارائه کرده است.
براساس گزارش اوباما ، مجموعه این اقدامات تحت عنوان بندی به اصطلاح قانونی با نام بند 1264 ( قانون قربانیان سانسور ایران ) انجام می شود. براساس گزارش اوباما، محور اصلی عملیات رسانه ای کاخ سفید علیه ایران، نهادی دولتی به نام « شورای پخش مدیران» (BBG) است و شبکه خبر فارسی صدای آمریکا (PNN) و رادیو فردا متعلق به رادیو آزاد اروپا/ رادیو آزادی (RFE/RL) از جمله رسانه هایی هستند که در این پروژه نقش دارند و به ادعای اوباما، ایرانی ها از این طریق می توانند به اخبار سانسور نشده و بی طرفانه دست یابند. در این میان تلویزیون شبکه خبر فارسی صدای آمریکا و رادیو فردا نیز به صورت 24 ساعته به پخش برنامه و اخبار می پردازند.
در ادامه این گزارش به تلاش دوچندان آمریکایی ها برای دامن زدن به ناآرامی ها در ایران، درست روز بعد از انتخابات اشاره شده است. گزارش اوباما در این زمینه تصریح می کند: «روز بعد از انتخابات شبکه خبر فارسی صدای آمریکا دو برنامه جدید را در دستور کار خود قرار داد تا به ایرانیان درباره حوادث کشورشان اطلاع رسانی کند. در یک «برنامه صبحگاهی جدید» یک «گزارش ویژه» دو ساعته قرار داده شد که به اخبار انتخابات و حوادث پس از آن می پرداخت.»
حمایت آمریکا از فتنه و فتنه گران اینگونه نبوده که تنها آمریکا به دنبل حمایت از آنان باشد بلکه پیش از انتخابات ریاست جمهوری افرادی از داخل ایران از آمریکا برای دریافت کمک درخواست می کردند. "رائول مای گرشت" افسر سازمان سیا در بنیاد دفاع از دموکراسی آمریکا چند روز پس از انتخابات سال 88 در مصاحبه با نیویورک تایمز می گوید: معترضان ایرانی به صورت مداوم از واشنگتن درخواست کمک کردند، بویزه در زمینه ارتباطات ماهواره ای و دستگاه های چند رسانه ای و آمریکا تلاش زیادی برای تدارک این امکانات انجام داد.
فرکانس های ماهواره ای جدید، یک مسیر اینترنتی حفاظت شده، تویتر و فیس بوک از دیگر ابزارهایی بودند که واشنگتن در فتنه سال 88 از آنها برای گسترش اغتشاشات استفاده کرد. در گزارش دولت آمریکا در مورد این ابزارها آمده است؛ «اداره « شورای مدیران پخش»، به منظور پشتیبانی از برنامه ها، فرکانس های ماهواره ای جدیدی را پیش بینی نمود تا از قبل بر انسداد فرکانس های امواج پخش اخبار توسط دولت ایران پیش دستی نماید. همچنین یک مسیر اینترنتی حفاظت شده و منحصر به فرد برای ایرانی ها تعبیه گردید تا تصاویر ویدئویی خود را به شبکه خبر فارسی صدای آمریکا ارسال نمایند.
کلام آخر؛
آمریکا علاوه بر دخالت در امور کشورهایی که همسوی او نیستند، اقدامات حمایتی خود را در مورد نیروهای خرابکار و ضددولتی این کشورها نشان داده است.
از جمله این حمایت‌های خودسرانه و مخرب حمایت از فاشیست ها، اربابان قاچاق مواد مخدر و تروریست ها در 35 کشور جهان است.
این کشورها عبارتند از:
افغانستان، آلبانی، آرژانتین، برزیل، کامبوج، شیلی، چین، کلمبیا، کوبا، السالوادور، فرانسه، غنا، یونان، گواتمالا، هائیتی، هاندوراس، اندونزی، ایران، اسرائیل، عراق، کره، لائوس، لیبی، مکزیک، میانمار، نیکاراگوئه، پاکستان، عربستان سعودی، ترکیه، پاناما، فیلیپین، سوریه، اروگوئه، یوگوسلاوی، زئیر.
منبع: دانا
