شستون - بی‌عملی و راه برون‌رفت از آن

مدیران بوروکرات حداکثر تلاششان اگر بتوانند این است که کارها را "به" وسیله دیگران انجام دهند و نه "با" و "به" وسیله دیگران! آنان حاضر به تصمیمات شجاعانه نیستند و در مقابل کوچکترین مانع، تسلیم و زمین‌گیر می‌شوند.

به گزارش شستون، «مهدی فضائلی» کارشناس و تحلیلگر ارشد مسائل سیاسی در یادداشتی که برای این خبرگزاری ارسال داشت، نوشت:
نگاهی به عرصه‌های سیاسی، اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی، رخوت و عدم تحرک لازم و به عبارتی بی عملی را به وضوح نمایان می‌سازد.
نشاط،پویایی، تحرک و نوآوری تقریبا" فروغی ندارد و گاهی سوسویی می‌زند.
البته در این میان عرصه دفاعی کشور استثناست و در آنجا همچنان تحول و نشاط و سرزندگی را می‌شود مشاهده نمود و محصولش را در شکست خلافت داعش و جرات نکردن دشمن به دست‌اندازی به کشور دید و حس کرد.
چرا در عرصه‌های یادشده شاهد اقدام و عمل جدی نیستیم و حرکت چشمگیری مشاهده نمی‌شود؟
پاسخ به این سوال، راه یا راه‌‌های برون رفت از وضعیت موجود را پیش پای ما می‌گذارد و در این رخوت و انجماد، دست یافتن به حرارتی گرمابخش را همواره ممکن می‌سازد.
البته در این مساله مانند اکثر قریب به اتفاق پدیده‌های اجتماعی عوامل متعددی دخالت دارد اما به اقتضای یک یادداشت مطبوعاتی تنها به دو عاملی که از نظر نویسنده از بقیه عوامل موثرتر است می‌پردازم.
مدیریت و عرصه تصمیم‌گیری و حتی تصمیم سازی کشور تقریبا" در همه عرصه‌های مذکور پیر و فرتوت است!کافی است یک پژوهشی بشود تا این ادعا به راحتی اثبات گردد.
مدیران پیر،غالبا" محافظه‌کار، فاقد خلاقیت و نوآوری و به دور از نشاط و تحرک لازم هستند و محصول و خروجی چنین مدیرانی از سنخ خودشان خواهد بود.
بنابراین یکی از راه‌های برون‌رفت از وضعیت کنونی،"جوان" شدن تصمیم‌گیران و تصمیم‌سازان کشور است.
بدیهی است این راه حل نه می‌تواند تجویزی برای همه مسئولیت‌ها باشد، نه امکان یکباره آن وجود دارد و نه مقصود این است که مثلا" متوسط سن مدیران از بالای 50 سال به زیر 30 سال بیاید!
دومین عامل وضعیت کنونی، مدیران بوروکرات و دیوان‌سالار هستند. مدیرانی که نه فقط به دلیل سنشان بلکه به دلیل نوع نگاهشان به کارها و مدیریت، روالی عادی و روزمره دارند. مدیران کشور غالبا" از داخل ستاد و اتاق‌های غالبا" مجلل به کشور نگاه می‌کنند و از راه دور می‌بینند و از راه دور تصمیم می‌گیرند.
مدیران بوروکرات حداکثر تلاششان اگر بتوانند این است که کارها را "به" وسیله دیگران انجام دهند و نه "با" و "به" وسیله دیگران!
این سنخ مدیران اگر جوان هم باشند حاضر به تصمیمات شجاعانه نیستند و در مقابل کوچکترین مانع تسلیم و زمین‌گیر می‌شوند.
درمان این مشکل نیز اولا" استفاده از و میدان‌دادن به "مدیران جهادی" در هر جایی است که به چنین مدیرانی دسترسی داشته باشیم و ثانیا" تربیت چنین مدیرانی.
مدیران جهادی نه فقط سخت‌کوش و پرتلاش بلکه مومن و متعهد، امیدوار و با انگیزه، مصمم برای حل مشکلات هرچند بزرگ باشند، مخلص و پاک دست، انقلابی، دشمن‌شناس و حاضر در صحنه و خط مقدم مواجهه با مشکلات هستند.
نمونه مدیران جهادی را نه فقط در عرصه دفاع مقدس در 8 سال جنگ تحمیلی که همین الآن در عرصه دفاع از حرم و عرصه دفاعی کشور و برخی دیگر از عرصه‌ها می‌توانیم به طور مجسم ببینیم.
شرایط کشور ما شرایط عادی نیست که بتوان با مدیران عادی و روش‌های عادی آن را اداره کرد. کشور در حال مبارزه در همه عرصه‌هاست از اقتصاد تا سیاست و از دفاع نظامی تا فرهنگ و علم لذا تصمیم گیران و تصمیم سازانش باید با این شرایط تناسب داشته باشند.
چنانچه در ابتدای یادداشت به صراحت گفته شد باور من این است که تقریبا" همه دستگاه‌ها از این دو آفت رنج می‌برند اما نقش و تاثیر دولت به معنای قوه مجریه بیش از بقیه است؛ هم به دلیل تنوع حوزه‌ها و هم گستردگی و حجم دولت. در این جا شایسته می‌دانم انتخاب وزیر جوان برای حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات را به فال نیک بگیرم و آرزوی موفقیت وی را ازجمله برای هموار کردن راه چنین تجدید‌نظری داشته باشم.
نظامی که بنا بر اطلاع موثق رهبر هشتاد ساله‌اش، روزانه حدود 17ساعت کار جهادی انجام می‌دهد و در هر صحنه‌ای که لازم باشد (مانند زلزله ) حضور میدانی و غیرتشریفاتی پیدا می‌کند و روحیه‌ای کاملا" امیدوار، باانگیزه و پرنشاط دارد و جوان‌باور و نخبه‌باور است، باید بازوانی هم سنخ خود داشته باشد تا بتوانند او را درست یاری کنند.
منصوبان خود ایشان نیز بعضا" نیازمند چنین تجدید‌نظری هستند هر چند جوانگرایی در انتصابات رهبر فرزانه انقلاب چه در نیروهای مسلح و چه در مسئولیت‌های دیگر مسبوق به سابقه است.
به گمان بنده، تحقق این دو نکته می‌تواند تحولی شگفت‌انگیز در اوضاع کشور به وجود آورد و انبوهی از ایده ها و راه‌حلهای ابتکاری و خلاقانه برای گره‌گشایی از مشکلات را پیش پای کشور بگذارد و بارقه‌های امید را در دل اقشار مختلف بویژه جوانان که موتور محرکه و از فرصت‌های گرانسنگ کشور ما محسوب می‌شوند، تقویت نماید.
منبع: فارس