به گزارش
شستون؛ به نقل از
شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ لقب بزرگترین ناکام سالهای اخیر لیگ برتر را نه به استقلال و سپاهان، و نه حتی به تیمهای سقوط کرده بلکه باید به نام تراکتور متصل کرد. تیم تبریزی پس از سالها دوری از لیگ برتر بالاخره با فراز کمالوند توانست بلیط یکطرفه از لیگ یک به لیگ برتر را تهیه کند و حکم ماندنش را نیز با عملکرد متوسطش امضا کند، اما پرشورها از قرمزهای تبریزی همیشه انتظار بهترینها را دارند و پس از آن قهرمانی کذایی و چند دقیقهای در لیگ چهاردهم دیگر چیزی جز یک قهرمانی واقعی را برنمیتابند. سکوهای یادگار امام در سالهای اخیر جز صعود به لیگ برتر و یک قهرمانی در جام حذفی هیچ موفقیت و شادیای را به خود ندیدهاند و تنها فریاد طنینانداز در استادیوم تراکتور، «عیبی یوخ» بوده و نه غریو قهرمانی در لیگ برتر.
تراکتور هرسال بیشترین خرج را در فصل نقلوانتقالات میکند و هرسال نیست دست از پا درازتر لیگ را به اتمام میرساند. فصل جاری برای قرمزهای تبریزی تمام شده اما یادمان نمیرود که یکی از پرخرجترین ترانسفرها را در پی داشت. قراردادهای دلاری اشکان دژاگه، مسعود شجاعی و احسان حاجصفی با تیتیها و همچنین سپردن یک هدایت نافرجام به مصطفی دنیزلی در عین خریدهای گرانقیمتی چون رشید مظاهری از ذوبآهنِ سعید آذری، شاید پرریختوپاش ترین سال باشگاه تراکتور را رقم زد؛ مخارجی که حتی یک درصد هم آورده نداشتهاند.
فصلی که رو به اتمام است برای قرمزهای تبریز شاید نوید قهرمانی را داشت اما همهچیز از باخت بدموقع و سنگین مقابل استقلال آنهم در یادگار امام شروع شد تا مصطفیپاشا از تبریز برود و روند نتایج مثبت تراکتور نیز در نطفه خفه شود. تراکتور پس از آن با الهامی به کارش ادامه داد اما عدم نتیجهگیری وی بیش از یک نیمفصل در دست داشتن سکان کشتی تبریزیها باعث شده تا فعلاً شرایط وی برای حضور روی نیمکت داغ تیم زنوزی در فصل آتی نامعلوم باشد. الهامی که خطر عدم دستیابی به سهمه آسیایی را نیز در پیش دارد، تنها امیدهایش را به حضور روی سکوی قهرمانی جام جذفی دوخته تا زخمهای شهر تبریز را التیام دهد.
قهرمانی در جامی که استقلال، پرسپولیس و سپاهان از بزرگترین مدعیانش هستند و نفت مسجدسلیمان نیز مسئولین رقم زدن شگفتیها را برعهده دارد، کمی سختتر از کورس قهرمانی لیگی بهنظر میرسد که تراکتور آنرا واگذار کرد. تیتیها برای بوسه زدن به جام گرد حذفی باید از سد پرسپولیس بگذرند تا در فینال به یکی از سه تیم استقلال، سپاهان و نفت برخورد کنند.
آینده نامعلوم ساکت الهامی به بازیکنانش نیز تعمیم داده شده تا وضعیت تراکتور مترصد تغییر به رنگ قرمز باشد. فصل آینده به احتمال قریب به یقین خبری از احسان حاجصفی و اشکان دژاگه نخواهد بود و این دو بازیکن ملیپوش و دو کاپیتان تراکتور یحتمل جایی خارج از ایران فعالیت خود را دنبال خواهند کرد. میمبالا نیز قطعاً تراکتور را ترک میکند و سوگیتا نیز شرایط مشابهی با بازیکن پرویی این تیم تجربه میکند. پس از جدایی استوکس و حمزاوی از قطب قرمز شهر تبریز، تراکتوریها با شکاری و انصاری ادامه دادهاند و وضعیت این دو بازیکن نیز در هالهای از ابهام قرار دارد.
با این حجم از مخارج سرسامآور و این شدت از دخالت مالک باشگاه در ساختار فنی تیم، بهنظر نمیرسد تراکتور مدل 1400 نیز در صورت برگزاری بازیها از شرایط مطلوبی برخوردار باشد و احتمالاً شاهد یک خانهتکانی بزرگ دیگر در استادیوم یادگار تبریز خواهیم بود. قرمزها یاد نگرفتهاند در عرض 6 ماه نمیشود کار شگرفی کرد و موفقیتی مانند آنچه پرسپولیس بهدست آورد، نیازمند حمایت است و صبر و تلاش. تبریزیها بهدنبال کسب بهترین نتیجه در کمترین زمان ممکن هستند و غافل از ایناند که تنها در حال فدا کردن فرصتها در قبال سودای نامعلوم قهرمانی هستند.
انتهای پیام/