به گزارش
شستون؛ سعید احمدوند، سرمربی پیشین تیم ملی تنیس کشورمان در گفت‌وگو با
شبکه اطلاع رسانی راه دانا پیرامون صعود تیم تنیس دیویس‌کاپ ایران به گروه ۳ اظهار داشت: هر صعودی قطعاً اهمیت خاص خود را داشته، چه در ضعف و یا چه در شرایط خوب رقبا، این مهم محقق شد. گروه ۴ دیویس‌کاپ امسال از شرایط متوسطی برخوردار بود و ما در جمع رقبا، بهترین تیم بودیم که شرایط خوبی را برای صعودمان به دسته ۳ هموار کرد.
او صحبت‌هایش را این‌گونه ادامه داد: برای آسانسور نبودن و عدم سقوط چندین باره، باید نگاه کلی نسبت به رشته تنیس در ایران تغییر کند. تنیس ما تا سال ۲۰۱۷ رشد خوبی داشت اما در سال ۲۰۱۸ با یک قرعه بد مواجه شد؛ سال ۲۰۱۹ هم که قوانین تغییر کرد و همه چیز به ضررمان ختم شد.
احمدوند درباره تداوم موفقیت‌های تنیس عنوان داشت: حتی قطر هم با برنامه‌ریزی‌های دقیق و بهره‌گیری از مربیان آمریکایی، از گروه ۳ به گروه ۴ سقوط کرد که نشان‌گر سختی بیش‌تر گروه جدید ماست. برای ادامه روند خوب در تنیس، فدراسیون باید نگاه آماتورگونه را به نگرش حرفه‌ای تغییر دهد و تمام دستگاه‌های ورزشی به کمک تنیس بیایند.
سرمربی پیشین تیم ملی تنیس ایران در ادامه بیان داشت: یک تنیسور حرفه‌ای نیاز به حداقل ۳۰ هفته حضور در تورنمنت‌های معتبر بین‌المللی دارد؛ چرا که دسته ۳ دیویس‌کاپ در واقع پیش‌نیاز رقابت‌های کلاس جهانی بوده و شرایط خاصی را می‌طلبد. به نظرم با توجه به وقایع، این اتفاق نخواهد افتاد.
وی با اشاره به سختی کار تداوم موفقیت، اذعان داشت: فدراسیون تنیس حتی اگر سالی ۱۵۰ میلیارد تومان هم بودجه داشته باشد و آن را برای کمپ تمرینی، اردوها و رقابت‌های خارجی هزینه کند، با معضل نیروی انسانی حرفه‌ای مواجه بوده و این چرخه باطل باز هم رخ خواهد داد. الان بودجه فدراسیون چیزی حدود ۱۰ یا ۱۵ میلیارد تومان باید باشد که حداقل نیاز به افزایش ۱۰ برابری برای توسعه خواهد بود.
احمدوند در مورد ایرادات کار در تنیس ایران گفت: در زمینه سخت‌افزاری از سرآمدان قاره هستیم و مشکلات ما در تعاملات ایجاد شده. زمین‌های تنیس و امکانات باید با تعامل دستگاه عالی ورزش کشور و فدراسیون تنیس به تنیسورها اختصاص داده شود. ما باید برای توسعه این ورزش هزینه کنیم؛ چون صاحب آن نیستیم.
او در ادامه تصریح داشت: تنیسورها با اعزام‌های پی‌درپی و رقابت با بزرگان این رشته، باید از آن‌ها یاد بگیرند. مربیان نیز باید به کشورهای صاحب تنیس اعزام شوند و در آن جا تجربه‌اندوزی کنند. هر چیزی که در تنیس امروز داریم، مربوط به ۲۰ سال گذشته بوده و باید نوآوری در تنیس ایران رخ بدهد.
سرمربی پیشین تیم تنیس دیویس‌کاپ کشورمان تأکید داشت: نسل طلایی تنیس ایران امثال انوشا شاه‌قلی و اشکان شکوفی بودند؛ نسل جدید در بهترین شرایط بتواند ۵۰ درصد آن‌ها بدرخشد. این بچه‌ها برای همین سطح رقابت و رشد هم باید سالی ۲۰ تا ۳۰ هفته در اردو و تورنمنت باشند، این‌ها هنوز چیزی از تنیس نمی‌دانند.
احمدوند در خصوص توسعه تنیس قهرمانی و حرفه‌ای ابراز داشت: ترس بچه‌ها از رقابت بزرگ باید با اعزام‌های متوالی بریزد و قرار نیست که تا ابد با امثال تیم‌های عراق و یمن مسابقه بدهیم. تنیس برای رشد به یک کار جهادی ۲۴ ساعته نیاز دارد، وگرنه همین چرخه نادرست و روبه‌غقب ادامه خواهد یافت.
وی در پایان گفت: داوود عزیزی و فرزین ضیاآذری هم از زمانی که به فدراسیون آمدند، تلاش خود را کردند و افراد ذی‌نفوذ کشور را با تنیس آشنا ساختند اما آن‌ها هم دست تنها هستند. وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک باید به تنیس نگاه ویژه‌ای داشته باشد؛ بها دادن به این رشته یعنی بها دادن به یکی از ۴ رشته ورزشی برتر دنیا و دورنگاه مدال و افتخار بین‌المللی.
انتهای پیام/
