به گزارش
شستون؛ به نقل از
جهانبین نیوز؛ روانشناسان معتقدند ظهور تکنولوژی‌های نوین ارتباطی در عصر حاضر به‌همراه تحولاتی که در فضای مجازی بوجود آمده، بسیاری از کارکردهای خانواده‌ها را دچار اختلال کرده است، بروز آسیب‌های نوظهور می‌تواند زمینه‌ساز نوع جدیدی از آسیب‌های اجتماعی و روانی باشد، به همین دلیل، برنامه‌ریزی برای شناسایی، پیشگیری و کاهش آسیب‌های نوظهور لازم و ضروری می‌نماید.
اینترنت و فضای مجازی جای دوستان و آشنایان را گرفته و جایگزین روابط فامیلی و دوستانه شده است، افرادی که زمان زیادی در فضای مجازی طی می‌کنند ارزش‌های اجتماعی را کنار می‌گذارند و به فعالیت‌های فردی روی می‌آورند.
گسترش فضای مجازی در حوزه رابطه فرزندان و والدین نیز تغییراتی به‌وجود آورده است که ازجمله آن کاهش نقش خانواده به‌عنوان مرجع، کاهش ارتباط والدین با فرزند، شکاف نسلی به دلیل رشد تکنولوژی، از بین رفتن حریم بین فرزندان و والدین و ایستادن در برابر یکی از والدین یا هر دو را می‌توان نام برد.
افزایش فردگرایی و کاهش جمع‌گرایی با عدم توجه والدین به فرزندان به واسطه توجه به اینترنت
فریدونی روانشناس در گفت‌وگویی اظهار کرد: انسان‌ها موجودات اجتماعی هستند و از همین‌‍رو نیاز به ارتباط با دیگران دارند.
وی با بیان اینکه وقتی روابط انسان‌ها با یکدیگر خوب و سازنده باشد، حال بهتری نیز خواهند داشت تصریح کرد: مرواده با دیگران و مشارکت و صحبت با دیگران کمک می‌کند بسیاری از مسائل و مشکلات انسان را رفع کند.
فریدونی بیان داشت: تحقیقات نشان داده وقتی روابط اجتماعی در یک جامعه بالا باشد سلامت روان به موازات آن بالا می‌رود، این یکی از دلایلی که در ایام کرونا اختلالات و مشکلات روانی افزایش داد نبود روابط بوده است.
این روانشناس با اشاره به روی کار آمدن گوشی‌ها و کاهش روابط افراد با یکدیگر تاکید کرد: با همه‌گیری کرونا و اجبار دانش‌آموزان به استفاده از گوشی سبب شده تا دانش‌آموزان نتوانند روابط عمیقی با یکدیگر برقرار کنند و تا حدودی گوشه‌گیر شده‌اند.
وی با اشاره به اینکه متاسانه کار به جایی رسیده که بچه‌هایی داریم که به آن‌ها عنوان یتیم اینترنتی داده می‌شود بدان معنا که این بچه‌ها پدر و مادر دارند اما چون غرق در فضای مجازی هستند توجهی به فرزندان خود نمی‌کنند.
فریدونی خاطرنشان کرد: عدم توجه والدین به فرزندان به واسطه توجه به اینترنت دردرازمدت مشکلاتی در ایجاد روابط فرزندان با دیگران ایجاد می‌کند و برقراری روابط برای این بچه‌ها را دشوار ساخته و سبب افزایش فردگرایی و کاهش جمع‌گرایی در این افراد می‌شود.
این روانشناس اضافه کرد: باید در این برحه وقت بیشتری برای یکدیگر بگذاریم، تفریحاتمان را افزایش دهیم، ملاقات با افرادی که به ما انرژی بیشتری می‌دهند را افزایش دهیم، هوش هیجانی خود را افزایش دهیم به این معنی که بتوانیم احساسات و عواطف خود را مدیریت کرده و هیجانات و احساسات دیگران را بشناسیم.
وی ادامه داد: اگر دانش‌آموزی یا هر فرد دیگری روزانه پنج ساعت وقت برای چرخیدن در گوشی بگذارد ماهانه 150 و سالانه یک هزار و 800 و تا 2 هزار ساعت و اگر در همین زمان روزانه پنج صفحه کتاب بخواند می‌شود سالانه 10 هزار صفحه کتاب در سال و این یعنی 50 کتاب 200 صفحه‌ای اضافه تر.
فریدونی افزود: باید توجه شود که وقتمان را بر روی چه چیزی سرمایه‌گذاری می‌کنیم و بزرگ‌ترین سرمایه زندگیمان را در جاهای درست استفاده کنیم.
به باور کارشناسان امر بسیاری از مشکلات رفتاری-اجتماعی کودکان و نوجوانان ناشی از رفتارهای اعضای خانواده و به‌ویژه پدرها و مادرها در خانه است، افراط و تفریط والدین به وقت‌گذرانی در فضای مجازی و روابط نادرست عاطفی پدر و مادر و عدم نظارت بر دوستان و معاشران فرزندان ازجمله مواردی است که سبب ایجاد ناهنجاری در افراد در دوران نوجوانی و جوانی می‌شود.
ورود بی‌هدف به فضای مجازی و پرسه زدن در شبکه‌های اجتماعی شروع اعتیاد به این فضا است
شهبازی، روانشناس کودک در مصاحبه‌ای که با رسانه‌های دیگر داشته اعتیاد به فضای مجازی را دارای پیامدهای مختلفی برای فرد و خانواده دانسته که از آن جمله می‌توان ایجاد اختلال در روابط بین‌فردی، تغییر در سبک زندگی، نشان دادن علائم وسواس‌گونه مانند چِک کردن مداوم شبکه‌های اجتماعی، تغییر در الگوی زمان خواب و بیداری و همچنین نادیده گرفتن مسوولیت‌های فرد در مقابل خانواده را نام برد.
این روانشناس کودک خانواده را نخستین و مهم‌ترین اجتماعی عنوان کرده که کودک در آن حضور دارد؛ و در ادامه بیان داشت: تاثیر والدین بر کودک تا حدی است که می‌تواند بر عوامل ارثی ازجمله میزان هوش، خلق و خوی و سایر ویژگی‌های ژنتیکی کودک تاثیری چشمگیر داشته باشد و این اثر به راحتی مسیر زندگی کودک را تغییر خواهد داد، کودک از والدینِ خود، یاد می‌گیرد چگونه راه برود، چگونه حرف بزند و چگونه مفید و موثر باشد؛ همه این‌ها نیازمند صرف زمان توسط والدینی تاثیرگذار و دقیق است، والدینی که بیشتر زمان خود را در فضای مجازی می‌گذرانند، نه‌تنها زمانی برای تاثیر بر رشد کودک ندارند، بلکه این سبک زندگی را به کودک خود نیز انتقال می‌دهند.
به بیان وی، تعامل موثر والدین و فرزندان در رشد مهارت‌های عاطفی، روانی، اجتماعی و تحصیلی نقشی اساسی ایفا می‌کند؛ کودکانی که از جانب والدین مورد غفلت قرار می‌گیرند دچار خودکم‌بینی می‌شوند؛ این کودکان ادارکی نادرست از خود خواهند داشت و در نتیجه در روابط اجتماعی دچار مشکل می‌شوند، مجموعه این عوامل، پرخاشگری را در کودک تقویت می‌کند و در سنین بالاتر باعث بروز رفتارهایی ضداجتماعی می‌شود.
شهبازی درباره راهکار استفاده مناسب از فضاهای مجازی به‌خصوص در مورد والدین بیان داشت: زمینه اولیه گرایش افراد به دنیای مجازی، داشتن زمانی آزاد از یک طرف و نداشتن برنامه‌ای برای این زمان از طرف دیگر است؛ افراد در این شرایط، بی‌هدف وارد فضای مجازی می شوند و شروع به پرسه زدن در شبکه‌های اجتماعی مختلف می‌کنند؛ این کار تبدیل به عادت شده و تکرار می‌شود، برای ترک این عادت، برنامه‌ریزی برای جایگزین کردن فعالیت‌های مختلف و به همان اندازه جذاب می‌تواند موثر باشد، از طرفی دیگر، لازم است افراد خانواده، زمانی مشخص، محدود و تعریف شده برای استفاده از فضای مجازی داشته باشند.
همانطور که ذکر شد، فرد معتاد به اینترنت فرد عجیب و غریبی نیست و اگر کمی به زندگی خود دقت کنیم خواهیم دید شاید خودما نیز یکی از همین افراد باشیم که زمان زیادی را برای گذراندن وقت در اینترنت و فضای مجازی سپری می‌کنیم و بی انکه بدانیم زندگی خودمان و شخصیت آینده فرزندمان را دست‌خوش تغییر قرار می‌دهیم و معضلاتی را در این زمینه ایجاد می‌کنیم.
والدین پای فرزندان را به سایت و پیج‌های ممنوعه باز می‌کنند
حسینی یک روانپزشک در گفت‌وگویی اظهار کرد: اعتیاد به اینترنت، یکسری تاثیرات عمومی دارد که در زندگی همه افراد یکسان است.
وی تصریح کرد: والدین از سایت‌ها و پیج‌هایی استفاده می‌کنند که محتوای آن برای فرزندان مناسب نیست و این کار والدین سبب می‌شود، فرزندان به این محتوای آن‌ها دسترسی پیدا کنند و این باعث می‌شود نوعی انحراف در بین فرزندان بروز کند.
حسینی تلف شدن وقت والدین را یکی دیگر از مشکلاتی دانست که حضور بی‌رویه در فضای مجازی ایجاد می‌کند و یادآور شد: این موضوع سبب می‌شود زمانی که والدین باید برای فرزندان بگذارند در فضای مجازی با دوستان مجازی بگذرد.
این روانپزشک با اشاره به اینکه والدین و خصوصا زوج‌های جوان بسیاری از اصلاحات آموزشی و نکات تربیتی را از فضای مجازی یاد می‌گیرند و این درحالی است که مطالبی که در این فضا در معرض عموم قرار می‌گیرد، از بار علمی تهی بوده و تربیتی نادرست را آموزش می‌دهد به این ترتیب باعث ایجاد فاصله و شکاف نسلی میان والدین و فرزندان می‌شود.
نقش والدین در تربیت و شخصیت آینده فرزندان کلیدی است بنابراین باید مراقب باشند که بازتاب رفتار امروز آن‌ها در آینده فرزندانشان قابل مشاهده است بنابراین می‌توان گفت، پدر و مادری که خود را در فضای مجازی محصور کرده یا به نوعی زمان زیادی را در آن می‌گذرانند، بهمثابه مدلینگی هستند که فرزندان با مشاهده آنان، الگوبرداری می‌کنند و تغییرات رفتاری تازه‌ای از خود بروز می‌دهند، ضمن اینکه وقت‌گذرانی در فضای مجازی، موجب غفلت والدین از نیازهای کودکان و سرخوردگی آنان می‌شود.
انتهای پیام/
