به گزارش
شستون؛ بید انجیر یا کرچک درختچه ای است از خانواده Euphorbiaceae بومی آفریقا و در ایران و هند کشت می شود.
در نقاط سرد سیر یکساله و در نواحی معتدله گرم و نیمه حاره ایران، خوزستان و بلوچستان به صورت درختی رویش پیدا می کند. این گیاه دارای برگها بزرگ و شبیه برگ انجیر است.
محمد رفیع دهقان رئیس منابع طبیعی و آبخیزداری شهرستان سراوان در گفت و گو با
شستون با اشاره به اینکه گل هاى گیاه خوشه اى بوده و در ماه هاى مرداد تا شهریور ظاهر مى شوند و به صورت نر و ماده مى باشند، گفت: میوه گیاه بید انجیر به صورت كپسولى خاردار است كه معمولاً داراى سه دانه روغنى می باشد.
وی در ادامه با اشاره به اینکه سابقه استفاده از بید انجیر به 4 هزار سال قبل از میلاد مسیح برمی گردد، یادآوری کرد: مهمترین ماده تشکیل دهنده بذر روغن می باشد.
دهقان لینولنیک اسید، لینولئیک اسید، اولئیک اسید، استئاریک اسید،اسید پالمتیک را از اسید های چرب موجود در روغن کرچک عنوان کرد و افزود: مهم ترین اسید چرب روغن کرچک اسید ریسنولیک است.
وی با بیان اینکه روغن کرچک به عنوان با ارزش ترین مواد مسهل، ملین و ضد گرفتگی در پزشکی مورد استفاده قرار می گیرد، اذعان داشت: در صنایع داروسازی، آرایشی، بهداشتی و سوخت های بیودیزل روغن کرچک مورد استفاده قرار می گیرد.
رئیس منابع طبیعی و آبخیزداری سراوان در پایان روغن کرچک را یکی از بهترین ها برای از بین بردن موخوره، تقویت و رشد مو، رفع چین و چروک پوست، ضدعفونی کننده، از بین برنده خشکی، ترک دست و پا و مسکن درد مفاصل عنوان کرد.
انتهای پیام / م.ش