حمزه ندرت زهی رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری وصنایع دستی سراوان در گفت و گو با
شستون بیان کرد: در بهارگاه که همزمان با نوروز و آغاز سال جدید شمسی و بهار طبیعت همراه است؛ بخشی از طوایف، عشایر بلوچ و روستائیان به دشت ها و کوه های اطراف می روند و در آنجا اتراق می کنند که در اصطلاح زبان بلوچی به آن" هَلک لڑے "می گویند که در واقع همان جابجائی از مکان قبلی به مکان جدیدی است که در پی بارندگی های زمستان به مکان مناسب ومرتعی برای دام تبدیل گشته است.
وی افزود: عشایر و مردم بلوچ در بهارگاه ترانه های محلی را با زیبائی خاصی ورد زبان خویش می نمایند به طوری که در این ترانه ها شور ونشاط بهاری موج می زند ومثل مشهوری نیز در این میان ورد زبان می گردد و آن اینکه " هَپت گُل و گُواش پُروش" به این معنی است که با آغاز بهار هفت گل وگیاه با شکوفه دادن و رویش نوید پایان زمستان را داده ونیازی به نگهداری گوسفندان ودام در آغل وطویله زمستانی نیست.
رئیس اداره میراث فرهنگی، گردشگری وصنایع دستی شهرستان سراوان به بخش دیگر آئین های بهارگاه در بلوچستان اشاره کرد وگفت: در این فصل با استقرار عشایر در دشت وکوه پایه ها وبرپایی گدام و سیاه چادر به همراه دام با چیدن پشم دام ها به روی آنان حنا زده و هریک از عشایر با نمادی از گل های بهاری بروی دام خود تا بهتر از دام های دیگران تشخیص داده شوند به همراه زنگوله طراوت خاص بهاری به منطقه بخشیده می شود.
ندرت زهی اضافه کرد: در این فصل با شیر وکره و روغن حیوانی انواع فراوردهای لبنی تهیه می شود، و با رویش انواع گیاهان داروئی در این فصل نیز به زیبایی ها، شکوه وجلال بهارگاهی در منطقه بلوچستان افزوده می شود به طوری که مردم در دسته های کوچک وبزرگ به دشت ها وکوه پایه ها رفته وانواع گیاهان دارویی که فقط در فصل بهار رویش دارد را برداشت می کنند وبه صورت خام گیاه خواری مصرف و یا انواع غذاهای محلی را از آنان تهیه می کنند که در بهبود بیماری ها مفید بوده وپس از یک زمستان سخت این گیاهان دارویی سبب تصفیه بدن می شود که در سالیان اخیر نیز فرزندان خردسال با برداشت این گیاهان دارویی در بسته های کوچک پلاستکی در کنار جاده ها آنان را به فروش می رسانند.
وی در پایان ضمن تبریک آغاز سال جدید اظهار امیداوری کرد که خداوند منان بیماری مهلک کرونا را از سایه بشریت بزداید تا شور ونشاط بهاری بار دیگر به منطقه باز گردد.
انتهای پیام/
