به گزارش
شستون؛ جهانگیر کرمی، کارشناس روسیه و آسیای میانه با اشاره به بحران این روزهای اوکراین در گفت و گو با
عصرهامون بیان کرد: جنگ همیشه بد است و هر تلاش و کوششی برای جلوگیری از جنگ و خاتمه دادن به آن و حداقل محدود کردن آثار و مصیبت هایی که بر انسان ها، اجتماعات و جامعه بشری دارد، باید تحسین و تشویق شود، اما متاسفانه زندگی بشری هرگز از جنگ دور نبوده، البته نباید اغراق هم شود، چراکه بخش عظیمی از حیات انسان ها دوره های صلح و همزیستی بوده است.
وی با تاکید بر این که جنگ ها با این که همه دوران بشر را شامل نمی شده، اما به عنوان پدیده استثنایی همیشه وجود داشته، درباره چرایی جنگ روسیه و اوکراین اظهار کرد: علت این بحران را باید در مسائل امنیتی در دنیا جست و جو کرد، دولت ها به طور معمول دنبال افزایش امنیت خودشان و حوزه های نفوذی که تهدید را از محیط پیرامونی شان کمتر و محیط های امن تری را برای آنها فراهم کند، هستند.
به گفته کرمی، محیط اروپایی و اوراسیایی از مناطقی است که به ویژه بین روسیه و قدرت های اروپایی و غربی همیشه در طول تاریخ جنگ های مهمی وجود داشته و در دوره جدید دولت روسیه دنبال این است که اوکراین فضای امنی باشد و قلمرو این کشور که هم به لحاظ جغرافیایی و هم به لحاظ فرهنگی، هویتی و تاریخی برای روسیه اهمیت زیادی دارد، به قلمرو نفوذ رقبای روس و تهدید روسیه تبدیل نشود.
وی اضافه کرد: به ویژه این که آسیب پذیری جغرافیایی روسیه هم عمدتا از سوی مناطق غربی آن است، یعنی منطقه ای از دریای بالتیک تا دریای سیاه و به ویژه قلمرو اوکراین، ریشه این جنگ را باید در رقابت های روسیه و کشور های عضو ناتو دانست که آن ها در سه دهه گذشته حاضر نشدند حریم امنی برای مرزهای روسیه قائل شوند.
استاد دانشگاه ادامه داد: نقش آمریکا هم در این بوده که به عنوان قدرت هژمون غربی و بازیگر اصلی در رهبری ناتو سعی کرده که ناتو را به سمت محیط پیرامونی روسیه به ویژه اوکراین هدایت کند و با این واکنش روسیه مواجه شود، دولت روسیه هم ساکت ننشسته و این جنگ را آغاز کرده است.
وی با بیان این که کشور هایی که با آمریکا اتحاد نظامی قانونی دارند مشخص هستند، گفت: آمریکا و کشور های عضو ناتو، اگر قرار بود که از اوکراین حمایتی نکنند، پس قاعدتاً نباید کاری میکردند که اوکراین را در معرض تجاوز روسیه قرار دهند و بعد هم حمایت موثری از این کشور نکنند.
کرمی اظهار کرد: باید دولت های غربی و آمریکا را سرزنش کرد که وقتی که روندی را شروع می کنند که نتیجه اش در معرض تجاوز قرار گرفتن یک کشور است، یا باید در پیش گرفتن آن روند با درایت و مسولیت پذیری بیشتری عمل و تلاش کنند که به راه میانه ای که می تواند به تضمین امنیتی اوکراین و در عین حال عدم تبدیل این کشور به تهدید نظامی برای روسیه منجر شود، مبادرت کنند که این کار را نکردند.
به گفته وی، بخشی از موضوع هم به دولت اوکراین برمی گردد که فهم درستی از وضعیت کشور خود، موقعیت جغرافیایی، فرهنگی و تاریخی آن و از شرایط بین المللی خودش نداشته، به جای اینکه اوکراین نوک پیکانِ تهدید نظامی برای روسیه تبدیل شود و روس ها را وادار به جنگ کند، می توانست این کشور را به نقطه اتصال شرق و غرب و کانون تعاملات بین المللی تبدیل کند و قابلیت یک بازی موثر اقتصادی و توسعه ای را داشته باشد که چنین اتفاقی نیفتاد و رنج و مصیبت آن را هم ملت اوکراین دارند تحمل می کنند.
دخالت های غربی در امور داخلی اوکراین جرقه آتش جنگ در این کشور را روشن کرد
مجتبی قزاق میری، کارشناس روابط بین الملل نیز در گفت و گو با خبرنگار زاهدنیوز بیان کرد: اوکراین زمان اتحاد جماهیر شوروی، از نظر سیاسی و اقتصادی پس از روسیه دومین قدرت بزرگ در آن مجموعه بود، این کشور به لحاظ وسعت بعد از فرانسه دومین کشور بزرگ اروپاست و بعد از استقلال اوکراین در سال ۱۹۹۱، سیاست خارجی کیاف همواره میان غرب و جمهوری فدراتیو روسیه در نوسان بود.
وی با بیان این که مسئله بحران اوکراین به مرحله حساسی رسیده است، افزود: اوکراین بزرگترین کشور در اروپای مرکزی و غربی محسوب میشود، همچنین در سطح اروپا بعد از روسیه بزرگترین کشور اروپایی است که از سال ۲۰۰۴ و بعد از وقوع انقلاب نارنجی، روند همگرایی با غرب را در پیش گرفت و به ویژه دولتهای غربگرایی که در اوکراین روی کار آمدند، خواهان پیوستن به ناتو بودند.
این کارشناس سیاسی ادامه داد: این مسئله همواره با اعتراض مستمر و شدید روسیه مواجه شده است، به این دلیل که از دیدگاه روسها استقرار ناتو اعم از تأسیسات نظامی در جوار مرزهای روسیه تهدید مستقیمی را متوجه امنیت ملی کشور خواهد کرد.
وی اذعان کرد: روسها در نامهای رسمی که توسط وزارت خارجه این کشور به آمریکاییها تسلیم شد، اعلام کردند نه تنها خواهان عدم عضویت اوکراین در ناتو هستند، بلکه می خواهند که همه تجهیزات و تسلیحاتی که غربیها به اوکراین دادند، باز پس گرفته شود و نیروهای ناتو از حضور در اوکراین و انجام رزمایش با ارتش اوکراین خودداری کنند که این مسئله باز هم با مخالفت شدید آمریکا و ناتو مواجه شده است.